دانلود کتاب تاریخ جنون میشل فوکو

دانلود کتاب تاریخ جنون+ pdf

 میشل فوکو

ترجمه ی فاطمه ولیانی

چاپ هفتم

_________________________________________

درباره ی کتاب :

میشل فوکو، فیلسوف فرانسوی در این کتاب با روش تحلیل گفتمان مفهوم جنون و سیر پیدایش بی خردی و دیوانگی به موازات حاکمیت خرد بر انسان و شکلی از تاریخ که در آن خرد حاکم بر انسان، همسایه او را محبوس می‌کند و انسان با واسطه زبان بیرحمانه نا دیوانگی، وجود خود و دیگری را به رسمیت می‌شناسد را بررسی می‌کند. وی از تابلوی کشتی احمق‌ها برای روی جلد کتاب تاریخ جنون استفاده کرده‌است.
میشل فوکو در مقدمة کتاب خواهان نگاشتن شکل دیگر دیوانگی‌ست. آن دیوانگی‌ای که «خرد حاکم انسان، همسایة او را محبوس می‌کند و انسانها از طریق این عمل و با واسطة زبانِ بیرحمانة نادیوانگی با یکدیگر رابطه برقرار می‌کنند، و وجود یکدیگر را به رسمیت می‌شناسند».
علاوه بر چنین خواستی، فوکو خواستِ دیگری هم دارد: دست یافتن به درجة صفرِ دیوانگی در سیر جنون؛ وی درجا منظور خویش را توضیح می‌دهد: «زمانی که برداشت انسان از جنون یکدست و نامتمایز بود، زمانی که مرزبندی میان عقل و جنون خود هنوز مرزبندی نشده بود»

کتاب تاریخ جنون با این پاراگراف کوتاه و تکان‌دهنده شروع می‌شود:
پاسکال می‌گفت: «دیوانگی بشر آنچنان ضروری است که دیوانه نبودن، خود شکل دیگری از دیوانگی است» و داستایوسکی در دفتر خاطرات یک نویسنده نوشته است: «برای آن که از عقل سلیم خود مطمئن شویم، راه چاره آن نیست که همسایه مان را محبوس کنیم.»

در واقع فوکو در این کتاب از روش تاریخی و پدیدارشناسی بهره گرفته و به تحلیل مفهوم جنون و دیوانگی پرداخته است. او ادعا می کند که از قرن ۱۹ میلادی دیوانگی و بیماری روانی مترادف تلقی می شدند. به این معنا که از این زمان پزشکان و سایر دست اندرکاران حرفه ای، جنون و دیوانگی را نه جذبه ای الهی و تسخیری شیطانی یا اهریمنی، که بیماری روحی و روانی تعریف می کردند. فوکو در پی به چالش کشیدن این برداشت بود. او به دنبال اثبات نظریات خود به عصر کلاسیک و مخازن مختلف برای رسیدن به حقایق نوین مراجعه می کند و مدعی می شود جنون نه یک بیماری روانی که گزینشی اساسی به سود عدم عقلیت (irrationality) است. بدین معنا که با ظهور خردستیزی، هنجارهای حاکم بر زندگی بورژوایی فرانسه مورد چالش قرار می گیرد. در میان انواع خردگریزی می توان به انحراف جنسی، ارتداد، ولگردی و تکدی گری اشاره کرد. به گفته او در این دوران عقل گریزی متضمن گرایش به جنبه های حیوانی و بهیمی طبیعت آدمی تلقی می شد. بنابر این محققان در این دوره معتقد بودند انسان های دیوانه از اوصاف عالی بشری دور شده و به مرحله گرایش های حیوانی افتاده اند. در عصر کلاسیک یعنی از ۱۶۵۰ تا ۱۸۰۰ دیوانگی و جنون نفی عقلانیت دکارتی قلمداد می شود. به این جهت دیوانگان باید از متن جامعه سالم طرد و به حواشی جامعه یا به اماکن خاص رانده شوند. این اساس و زیربنای بحث فوکو در کتاب تاریخ دیوانگی است. 

فرمت فایل:

پی دی اف(pdf)

تعداد صفحه:

296

حجم فایل:

5.02MB