دانلود ترجمه انگلیسی به پارسی مقاله Internet Protocol version 6 (پروتکل اینترنت ویرایش 6)

ترجمه انگلیسی به پارسی

عنوان مقاله انگلیسی :Internet Protocol version 6

عنوان پارسی : پروتکل اینترنت ویرایش 6 (IPv6)

تعداد برگه های مقاله انگلیسی :9 برگه word

تعداد برگه های ترجمه پارسی :11 برگه word

Internet Protocol version 6 (IPv6) is a network layer protocol for packet-switched internetworks. It is designated as the successor of IPv4, the current version of the Internet Protocol, for general use on the Internet.

The main improvement brought by IPv6 is the increase in the number of addresses available for networked devices, allowing, for example, each mobile phone and mobile electronic device to have its own address. IPv4 supports 2³² (about 4.3 billion) addresses, which is inadequate for giving even one address to every living person, let alone supporting embedded and portable devices. IPv6, however, supports 2¹²⁸ (about 340 billion billion billion billion) addresses, or approximately 5×10²⁸ addresses for each of the roughly 6.5 billion people alive today. With such a large address space available, IPv6 nodes can have as many universally scoped addresses as they need, and network address translation is not required.

پروتکل اینترنت ویرایش 6 یک پروتکل لایه ای شبکه ای برای packet-switched در کارهای اینترنتی می باشد. این نسخه از IP به اندازه IPV4 ،که نسخه فعلی پروتکل اینترنت برای کاربردهای عمومی در اینترنت است ،موفق طراحی شده است.

مهمترین بهبودی که در IPV6 ایجاد شده است ، افزایش تعداد آدرسهای در دسترس برای تجهیزات شبکه شده است ، برای مثال ، هر تلفن همراه و وسیله الکترونیکی متحرک دارای آدرس خاص خود می باشد. IPV4 از 2³² آدرس ( در حدود 3/4 بیلیون آدرس ) پشتیبانی میکند ، که برای تخصیص یک آدرس برای هر فرد زنده ناکافی است، و فقط برای وسایل نصب شده و تجهیزات پورتابل کفایت می کند . با اینحال ، IPV6 از 2¹²⁸ آدرس (در حدود 340 بیلیون بیلیون بیلیون بیلیون آدرس) پشتیبانی میکند ، یعنی برای هر کدام از 5/6 بیلیون فرد زنده ، 10²⁸ ×5 آدرس تخصیص داده می شود. با چنین حجم بالایی از آدرسها ی در دسترس ،گره های IPV6 می توانند آدرسهای گسترده در سطح جهانی را بدون اینکه نیازی به انتقال آدرس شبکه باشد ،داشته باشند.