چکیده
1. نقش جزئیات در گذشته
2. خصوصیت ویژه ی درک معاصر
3. ماهیت محیط
4. فراکتال ها و بی نظمی
55. نتیجه گیری
نتیجه گیری
معماری معاصر با نیاز به توجیه خود انجام شده است. یک مدل مجزایی از نسبت ، سمبولیسم یا الگویی که بتواند بتواند بعنوان یک واحد برای ترکیب عمل کند ، وجود ندارد. اگرچه چندشکلی بودن الگوها ( عقیده ها ) انطور که دریدا مطرح می کند ، نتیجه ی ساختار شکنی ایجاد شده درون ساختارهای موجود الگوهای ارائه شده بعنوان اعتقاد مشترک است ، اینک تفسیر معمار یا حتی ساختار مستقل ، پایه ای برای ترکیب است.
توجیه خود قانون اولیه ی ترکیب ساختمان است که می تواند خیلی ساده باشد . به هرحال یک پتانسیل خیلی زیادی وجود دارد که هنگامیکه قوانین ساختار پیچیده را ایجاد می کند تا حدی مشابه خود و نامحدود است. همه ی این ویژگی ها برای فراکتال ها ماندگار هستند که نه تنها شکل های دیگری در هندسه ی کلاسیک هستند بلکه پدیده ای شناخته شده هستند که ذهن انسان را به پیچیدگی غیرخطی ( نامنظم اما تصادفی و واحدهای انتزاعی برای ترکیبات باز می کنند.
به علاوه یک رویکرد فراکتال می تواند در توصیف دوباره ی نقش جزئیات در معماری کمک کننده باشد . این مدل نشان می دهد رفتار با عناصر ویژه ی ترکیب معماری در مقیاس های مختلف بعنوان یک تمامیت جدایی ناپذیر که می تواند ایده های مشابه و اصول مشابهی را دنبال کنند ، چگونه ارگانیک است.
این احتمالا روشی برای ساخت ساختمان است که به سادگی و بطور دقیق مرتبط با خود است. بنابراین حسی از نظم را ارائه می دهد که می تواند توجه مشاهده کنندگان نوگرا را برای بیش از یک لحظه جلب کند.