تعیین پارامترهای موثر بر جدایش مغناطیسی تر کارخانه فرآوری سنگ آهن گل گهر در این مقاله موضوعات جدایش مغناطیسی تر، کنسانتره آهن، سولفور، گل گهر بررسی می شوند در این تحقیق راههای بهبود فرآیند جدایش تر با استفاده از پارمترهایی همچون دانه بندی، درصد جامد، میزان خردایش،
دور جداکننده مورد آنالیز و بررسی قرار گرفته است .
در کنسانتره جداکننده مغناطیسی تر ، ذرات زیر ٦٣ میکرون به دلیل اگلومره شدن و به هم چسبیدگی
دارای بیشترین میزان سولفور است.
- ذرات بالا ی ١٢٥ میکرون دارا ی بالاترین میزان بازده ی جدایش هستند، که به نظر می رسد به دلیل عدم
وجود مشکلات ناشی از آگلومره شدن و همینطور رسیدن به درجه آزادی مناسب ذرات باشد.
بهینه بار ورودی ١٢٥ میکرون است که در ذرات بالاتر و همینطور پایین تر از مقدار با افزایش عی ار d٨٠ -
سولفور مواجه هستیم.
- پالپ حاوی ٣٥ درصد جامد، بهترین کارایی جدایش را داراست . در درصد جامد پایین تر میزان بازیابی
آهن از میزان خوبی برخوردار نیست و در درصد جامد بالاتر نیز با میزان سولفور بالا و همینطور اختلال در
جدایش مواجه می شویم.
- با افزایش دور جداکننده توازن بین نیرو ی مغناطیسی و گریز از مرکز کمتر شده و به جدایش بهینه نزدیک
می گردد که البته دارای یک حد مجاز به دلیل کاهش سطح تماس مواد با سطح جداکننده است.
- دنباله رو ی ذرات غیر مغناطیسی و احاطه شدن ذرات حد واسط توسط ذرات ریز مغناطیسی از بزرگترین
مشکلات در جدای ش مغناطیسی است که نیاز به تفرق کامل پالپ و دمغناطیس کردن ذرات میانی را ایجاب
می نماید.
- با کنترل خردایش مواد در آسیا ی گلوله ای مدار کارخانه، می توان تا حدود زیادی از مشکلات ناشی از بالا
بودن سولفور دانه بندی های ریز را کاهش داد.